به گزارش مشرق، احمد بن عبدالحلیم بن تیمیّه حنبلی متولد سال 661 و متوفای سال 728 هجری قمری است. در شهر حران متولد شد و به خاطر حمله مغول در کودکی همراه با خانواده‌اش به سمت دمشق رفت، او که حنبلی مسلک بود درصدد ترویج مذهب حنابله برآمد و مانند حنابله علم کلام را مردود دانست و متکلمان را اهل بدعت شمرد! در مسأله صفات خدا مانند حنابله الفاظ صفات پروردگار را که در نصوص آمده بدون هرگونه تفسیر پذیرفت و به طور کلی هرگونه «عقل‌گرایی» را محکوم کرد. او علاوه بر حمایت از روش و عقاید اهل حدیث، عقاید جدیدی را نیز اضافه کرد که قبل از او سابقه نداشت.
برای مثال او سفر کردن به قصد زیارت مزار منور پیامبر(ص) و تبرک جستن به قبر او و توسل به اهل بیت پیامبر را شرک دانست و فضایل اهل بیت(ع) را که در صحاح اهل سنت و حتی در مسند امامش «احمد بن حنبل» وجود داشت، دعوت ابن تیمیه از سوی علمای اهل سنت مورد پذیرش قرار نگرفت و جز برخی از شاگردانش همچون «ابن القیم»، دیگر بزرگان اهل سنت با او مخالفت کردند و کتاب‌های متعددی در رد او و بدعت‌هایش نگاشتند، با این وجود در قرن دوازدهم، محمد بن عبدالوهاب ظهور و از افکار ابن تیمیه حمایت کرد و از میان عقاید او بیش از همه بر همان عقاید جدیدش تأکید کرد، لذا وهابیان تمام افکار و فتاوای خود را بیش از هرکس دیگر تحت تأثیر ابن تیمیه و ابن قیم شاگرد او صادر می‌کنند. 

همان طور که گفته شد ابن تیمیه سفر کردن برای زیارت قبر پیامبران را جایز نمی‌دانست و اجتماع در کنار قبور پیامبران و اولیای الهی را کاری مشرکانه خوانده و می‌گفت: این کار مفاسد متعددی دارد که عبارت است از: نماز خواندن به سمت قبر و طواف کردن در اطراف قبر و بوسیدن آن و کمک طلبیدن از آنها و درخواست روزی و عافیت و پرداخت شدن قرض‌ها و برطرف شدن گرفتاری‌ها است! این‌ها خواسته‌هایی است که بت‌پرستان از بت‌هایشان طلب می‌کردند! وهابیان به استناد این بدعت او بقیع و دیگر اماکن مقدسه را ویران کردند که می‌گفت: مشاهدی که بر روی قبرها بنا شده، از موارد شرک است و باید تخریب شود و جایز نیست حتی یک روز آنها را باقی گذاشت.

با این وجود بزرگان فرقه وهابیت معتقدند که ساختن هر گونه بنایی بر روی قبور حرام و باید تخریب شود تا آنجا که ابن القیم و ابوحفص در مورد مساجد ساخته شده بر روی قبور انبیاء و صالحین می‌گویند: «تحرق الحجرة بل تهدم»؛ یعنی مکان‌های زیارتی انبیا و صلحا باید سوزانده شود بلکه نابود گردد، در کتاب «فتاوی اللجنة الدائمة» که ریاست آن را بن باز بر عهده داشته است، استفتائی در مورد قبور انبیاء می‌شود که آیا بنای آرامگاه بر روی قبور انبیاء مشروع می‌باشد؟

مزار ابن تیمیه در دمشق

بن باز در فتوی می‌گوید: «یجب علی ولی امر المسلمین أن یهدم ما بنی علی القبور من المساجد؛ لانها أسست علی غیر التقوی، و أن ینبش من دفن فی المسجد بعد بنائه و یخرج جثته من المسجد حتی عظامه ...»، در فتوی صادر شده که به امضاء چهار تن از علمای آنها نیز رسیده است بیان می‌شود: «واجب است بر ولی امر مسلمین که آن مسجد و بنا را منهدم و نابود سازد زیرا که چنین بنایی اصل تأسیسش بر خلاف تقوی است و سپس می‌باید قبر آنهایی که پس از بنا مسجد در آن دفن شده‌اند نبش گردد و جسدشان حتی استخوان‌هایشان از آن خارج شود ...».

وهابیون آل‌سعود که به تخریب مزار ائمه بقیع و دیگر آثار اسلامی از جمله مزار شهدای احد،‌ قبرستان شعب ابی‌طالب و دیگر مزار بزرگان اسلامی اقدام کردند، برای ابن تیمیه مزاری ساختند و هنوز این قبر سالم در شهر دمشق وجود دارد، حال سؤال این است که آیا ساختن بنا بر سر مزار از دیدگاه وهابیت شرک نیست!